اللّهم ان لم تکن غفرت لنا فی ما مضی من شعبان فاغفرلنا فی ما بقی

دلمان برای "اللّهم صل علی محمد و آل محمد و اسمع دعائی اذا دعوتک و اسمع ندائی اذا نادیتک و اقبل الی اذا ناجیتک"  تنگ می شود.

دلمان برای "الهی کیف آیس من حسن نظرک بعد مماتی، و انت لم تولنی الا الجمیل فی حیاتی" تنگ می شود.

دلمان برای "ان اخذتنی بجرمی اخذتک بعفوک، و ان اخذتنی بذنوبی و اخذتک بمغفرتک" تنگ می شود.

خدایا دلمان برای "الهی ان کانت الخطایا قد اسقطتنی لدیک، فاصفح عنی بحسن توکلی علیک" تنگ می شود به خدا. تنگ است. از همین امشب تنگ است.

این دل مگر از این تنگ تر هم می شود؟

آن ها که روزه می گیرند، به عشق روزه های رمضان با شعبان وداع می کنند، من به چه دل خوش کنم؟