امام رضای پانزدهم

سلام. تا شاهرود آمدم. ولی توفیق زیارت شما را نداشتم.

توی مسیر برای نماز ایستادیم، همه داشتند می آمدند زیارت شما، به جز ما.

پی نوشت اول:

رودهن - تهران

ای بی وفا راز دل بشنو از خموشی من، این سکوت مرا ناشنیده مگیر. 

ای اشک من خیز و پرده مشو پیش چشم ترم، وقت دیدن او راه دیده مگیر.

پی نوشت دوم:

دل دیوانه ی من به جز محبت گناهی ندارد، خدا داند ..

به جز این اشک سوزان دل ناامیدم گواهی ندارد، خدا داند .. .