این روزها نمی دانم از زیادی فکر است یا از کمبود ایده که حرفی برای زدن ندارم. خوب گوش هایم را باز کرده ام و با تمام قوا می شنوم. کم حرف شده ام و بیشتر نگاه می کنم. انگار یک هو تمام موتورهای مغزم را روی جمع کردن اطلاعات تنظیم کرده باشم.
پی نوشت: انتخاب کردن کار سختی است.