اتاق شکوفه

غمت در نهانخانه دل نشیند  //  بنازی که لیلی به محمل نشیند

به دنبال محمل سبکتر قدم زن  //   مبادا غباری به محمل نشیند

به پا گر خلد خار، آسان بر آرم  //  چه سازم به خاری که بر دل نشیند

 
به دنبال محمل چنان زار گریم  //  که از گریه ام ناقه در گل نشیند

خوشا کاروانی که شب را ه طی کرد  //  دم صبح اول به منزل نشیند